De Zussen aan zet op ondernemersretreat

Ilse en Mirjam Roozegaarde

Column Zussen met een goed verhaal Malaga ondernemers De Zussen aan zet op ondernemersretreat Wat hebben René le Bak, Antonio Banderas, portretrecht en een levensgevaarlijke fietstour in Malaga met de Dag van de Ondernemer te maken? Nou… alles dus. Want als de familie Roozegaarde op ondernemersvakantie gaat, wordt zelfs ontspanning een fulltime project. Vakantie of ondernemersretreat? Elk jaar, vaak voor de dag van de ondernemer, trekken wij er met de hele familie op uit. De één noemt het een vakantie, wij noemen het de ondernemersretreat. Want ja, als je met alleen maar ondernemers in een familie zit, dan is stilstaan niet bepaald ons sterkste punt. En dus wordt er tijdens de jaarlijkse Roozegaarde-vakantie niet alleen sightseeing gedaan, maar ook geanalyseerd, geëvalueerd en gefilosofeerd. Over het leven, de zaak, en alles wat daar tussenin bungelt. Een reis met obstakels (én inzichten) Alleen, dit jaar liep het een beetje anders. De Madre de familia, ook wel bekend als Joke: vrouw des huizes, chef logica en koningin van de koffietafel is een paar weken geleden flink gevallen. En dus speelde Bennie de laatste tijd zuster in huize Milano. Dat betekende -2 op de deelnemerslijst. Met acht man sterk vertrokken we alsnog richting Malaga want tradities zijn er om in ere te houden. Inmiddels zijn onze kinderen oud genoeg om thuis te blijven, maar tegen een citytrip en goede gesprekken zegt natuurlijk niemand nee. Dus met vier ondernemers en vier zogenaamd volwassen “kids was de samenstelling dit jaar net even anders. Malaga bleek al snel een gevaarlijk terrein voor een groep Nederlanders die dachten even een ontspannen fietstochtje te maken. De stadstour op de fiets? Levensgevaarlijk. En dan te bedenken dat Bennie dit jaar niet eens mee was, zou het dan toch zijn fluitje zijn die we misten tijdens het fietstochtje?… We hebben zelden zo vaak “remmen!” geroepen. Maar goed, een beetje risico hoort er tenslotte bij. Avondvermaak met een kater ’s Avonds werd het harde werken vrolijk voortgezet. Waar we vroeger nog wegkwamen met een rustig kaartspelletje met de kids in een restaurant, moesten we dit jaar geloven aan de zogenoemde drankspelletjes. Met een cocktail in de hand werd het spel ‘René le Bak’ geïntroduceerd. Wat begon met een leuk deuntje eindigde in een melodie die we de volgende ochtend nog steeds in ons hoofd hoorden (inclusief de bijbehorende hoofdpijn). Hoe het spel precies werkte? Geen idee. Iets met een volle cocktail naar een leeg glas, en daarna vooral veel spijt. De jeugd en portretrecht Tussendoor probeerden we nog even wat groepsfoto’s te maken, maar daar kwam de jeugd ons fijntjes op terugfluiten. “Foto’s alleen van de achterkant graag. En minimaal tien stuks. Dan kiezen wij wel welke door de keuring komt.” En als je dan denkt dat je er bent, volgt: “En volgende keer graag recht, niet over de breedte. Dat doen echt alleen boomers.” Boomers?! Dat woord was nieuw voor ons. Maar goed, we leerden veel deze week over de jeugd, over ondernemen, en over onze eigen geduldsspanne. Tegenwoordig zit er namelijk meer portretrecht op foto’s van onze kinderen dan dat een cao regels kent. Tijdens het diner bij Bodegas El Pimpi (ja, die van Antonio Banderas, Zorro himself!) probeerden wij nog een gesprek te voeren over de Wall of Fame die daar hing. De jeugd daarentegen had het liever over TikTok-trends. Tja, gevalletje generatiekloof. Maar eerlijk is eerlijk: die mix van jong en oud, van zakelijk en familiair, dat is precies wat ons typeert. Ondernemen is balanceren Als familiebedrijf draait het bij ons uiteindelijk niet om winst, maar om waarden, loyaliteit, nuchterheid en duurzaamheid. Maar vooral: sociaal zijn. We zijn elke dag op zoek naar manieren om de juiste energie te behouden, voor onszelf, voor ons team, en voor iedereen met wie we samenwerken. En daarom, in de maand dat de dag van de ondernemer valt, willen we jou iets vragen. Hoe houd jij als ondernemer de boel in balans? Hoe ga jij om met je mensen, met de druk, met alles wat er continu op je bord ligt? Wij zijn altijd benieuwd naar andere verhalen, andere werkwijzen. Dus als je eens wilt sparren: de koffie staat altijd klaar. Of beter nog, ga met ons mee naar FC Twente! Dan hebben we alle tijd om tijdens een potje voetbal te praten over ondernemen, ideeën en het echte leven. Want zeg nou zelf: daar leer je vaak het meest van. En er is meer! Deze week hebben we ons eigen Globe Magazine gelanceerd. Vol met verhalen, inspiratie en inzichten vanuit binnenuit. Zo ben je weer helemaal op de hoogte wat er binnen Globe leeft. Nog niet gelezen? Klik hier! Contact met Globe? info@globegroup.nl 0314 – 35 12 20 Laat een bericht achter… Dan nemen wij contact op!

Agressie op de werkvloer: een zorgwekkende realiteit

Man in werkoutfit loopt een betonnen trap op in een trappenhuis en kijkt achterom.

veilgheid agressie Signaal dienstverlening Agressie op de werkvloer: een zorgwekkende realiteit waarvoor wij paraat staan Tijdens de Week van de Veiligheid 2025 staan we stil bij een schrijnende ontwikkeling die steeds zichtbaarder wordt in onze maatschappij: agressie en geweld tegen ondernemers en hun medewerkers. Waar respect en dialoog ooit vanzelfsprekend waren, zien we nu een toenemende normvervaging in gedrag. De toon is harder, de drempel naar verbaal of fysiek geweld lager. Als veiligheidspartner merken wij deze verschuiving dagelijks. Onze beveiligers zijn steeds vaker nodig om escalaties te voorkomen of de veiligheid van personeel te waarborgen. De behoefte aan professionele beveiliging groeit Agressie is geen kans, maar een signaal Hoewel deze ontwikkeling zorgt voor meer vraag naar onze diensten, zien wij het niet als een positieve groei. Agressie op de werkvloer is geen marktkans, maar een alarmsignaal. Het laat zien dat maatschappelijke spanningen oplopen, dat de menselijke maat onder druk staat, en dat ondernemers en publieke instanties steeds vaker alleen staan in het waarborgen van veiligheid. Als organisatie zijn wij alert, niet alleen op incidenten, maar juist op de signalen die eraan voorafgaan. Wij bieden geen standaardoplossingen, maar kijken samen met onze klanten naar de kern van het probleem. Wat zijn de risicomomenten? Zijn er duidelijke huisregels? Hoe gaan we preventief om met dreigende situaties? Van zorginstelling tot gemeentehuis: maatwerk in veiligheid Onze dienstverlening is breed en veelzijdig. Wij leveren zorgbeveiligers met specifieke affiniteit en ervaring in kwetsbare omgevingen. Wij ondersteunen gemeenten bij openbare bijeenkomsten, waar emoties hoog kunnen oplopen. Wij zijn aanwezig in publieke dienstverleningsomgevingen waar klantcontact soms omslaat in confrontatie. Een oproep tot samenwerking Tijdens deze Week van de Veiligheid roepen wij organisaties op om niet te wachten tot het misgaat. Agressie en geweld komen niet uit het niets. Ze ontstaan vaak uit onduidelijkheid, stress, frustratie of gebrek aan grenzen. Door tijdig het gesprek aan te gaan over veiligheid, kunnen we veel voorkomen. Wij staan klaar met kennis, ervaring en inzet. Maar echte veiligheid creëren we samen, met organisaties die verantwoordelijkheid nemen, met medewerkers die zich gesteund voelen, en met een maatschappij die opnieuw de waarde van respect leert erkennen. Contact met Globe? info@globegroup.nl 0314 – 35 12 20 Laat een bericht achter… Dan nemen wij contact op!

Prinsjesdag: wij kijken niet naar jurken, maar naar lonen

Ilse en Mirjam Roozegaarde

Column Zussen met een goed verhaal Prinsjesdag minimumloon Prinsjesdag: wij kijken niet naar jurken, maar naar lonen Prinsjesdag. De derde dinsdag van september. Je hoeft de televisie niet eens aan te zetten om toch te weten waar het die dag over gaat. Op social media vliegen de meningen je om de oren. De één vraagt zich af waarom een prinses zo chagrijnig keek; alsof ze alles liever deed dan over die rode loper lopen. De ander vindt de jurk van een politicus te duur en weer een ander ziet in de plotselinge slanke taille van een prinses meteen een advertentie voor afslankpillen. Yazen, Ozempic, whatever. Van ons mag Yazen gewoon in het minimumloon opgenomen worden, dan hebben we er tenminste nog iets praktisch aan. Van jurken naar euro’s Maar eerlijk? Wij hebben onze zorgen niet bij de taille van prinsessen of de prijs van een zijden stofje. Terwijl iedereen zich opwindt over mode en fronsende blikken, zijn wij druk met iets wat misschien minder sprankelt op een catwalk, maar wel allesbepalend is: het wettelijk minimumuurloon. Dat minimumloon lijkt de afgelopen jaren harder omhoog te zijn geschoten dan de likes onder de Instagrampost van Amalia. En dat is natuurlijk niet zomaar. Het minimumloon is de afgelopen jaren fors gestegen om de koopkracht te beschermen, rechtvaardiger te verdelen tussen verschillende werkweken, en om beter aan te sluiten bij de huidige arbeidsmarkt en Europese richtlijnen, een bewuste politieke keuzes om lagere inkomens in dure tijden overeind te houden. Logisch, en eerlijk gezegd ook hard nodig geweest voor heel veel mensen. Tussen gunnen en betalen Toch zitten wij met dubbele gevoelens. Want ja, wij gunnen onze medewerkers de wereld. Hoe meer loon, hoe beter. Maar laten we eerlijk zijn: wat omhooggaat aan de ene kant, moet ergens anders ook weer betaald worden. En wie betaalt uiteindelijk de rekening? Juist, de opdrachtgever. En als die niet bereid is om meer neer te leggen voor onze dienstverlening, dan houdt het snel op. Daarom zitten wij dus in commissies, hoe saai dat op Instagram misschien ook klinkt. Ilse als bestuurslid van de branche, Mirjam in de CAO-commissie. Niet omdat we zo nodig de eerste roddels willen horen (al moeten we toegeven, soms is het best vermakelijk). Nee, we zitten daar omdat we ons zorgen maken. Omdat we midden in het spanningsveld zitten van “meer loon voor personeel” versus “houdbare prijzen voor opdrachtgevers”. En ja, soms voelt dat alsof je op Prinsjesdag in polyester staat tussen al dat zijde en satijn: het glanst minder en het schuurt net even meer. Geen koets, wel koffie Dus als volgend jaar Prinsjesdag weer losbarst met commentaar op kapsels, glimlachen en kilo’s, zullen wij waarschijnlijk weer onze schouders ophalen. Van ons mag Maxima in een trainingspak komen en mag Laurentien met een boodschappentas op de rode loper verschijnen. Wij zijn ondertussen druk met andere vragen. Hoe zorgen we dat iedereen een eerlijk loon krijgt? Hoe houden we ons werk betaalbaar? En hoe leggen we dat straks uit aan klanten die steeds vaker vragen: “Kan het niet voor minder?” En daar zitten wij dan, nuchter naast onze Excel-sheet. Geen koets, geen kroontje, maar gelukkig wel koffie, humor en een flinke dosis gezond verstand. En dat brengt je óók een heel eind. Contact met Globe? info@globegroup.nl 0314 – 35 12 20 Laat een bericht achter… Dan nemen wij contact op!

Chaos bij het opstellen van het evenementenveiligheidsplan

Moderne kantoorruimte met houten elementen, bureaus, bureaustoelen en veel groene planten.

veiligheid evenementen vergunning 3D-tool Chaos bij het opstellen van het evenementenveiligheidsplan Student Integrale Veiligheidskunde Maxine onderzoekt hoe het beter kan Sinds 1 september versterkt Maxine het team van Globe Group. Als derdejaarsstudent Integrale Veiligheidskunde aan het Saxion Hogeschool is zij nieuwsgierig, analytisch en gemotiveerd om de wereld van veiligheid in de praktijk te ervaren. En dat doet ze bij ons, midden in het werkveld, waar theorie en praktijk elkaar écht raken. Leren in het veld Tijdens haar stage draait ze nog net een paar mooie evenementen mee. Zo gaat ze met Ilse mee tijdens de schouw van een evenement, waar ze in gesprek gaat met opdrachtgevers, leveranciers en andere betrokkenen. Ze ziet hoe plannen werkelijkheid worden, waar knelpunten ontstaan en vooral hoe belangrijk het is om veiligheid slim, praktisch en samen aan te pakken. Die praktijkervaring sluit naadloos aan bij haar opleiding én bij wie wij zijn: veiligheidspartners die betrokken zijn vanaf het eerste idee tot de laatste afronding. Haar stageopdracht is dan ook allesbehalve standaard. Maxine werkt aan een digitale tool die (vooral) kleinere evenementenorganisaties inzicht geeft in wat er allemaal komt kijken bij het opstellen van een goed veiligheidsplan. Concreet: een interactieve 3D map die visueel maakt welke elementen er bij de organisatie komen kijken, denk aan EHBO-posten, vluchtwegen, verkeersstromen, communicatielijnen en de aanwezigheid van hulpdiensten. Niet als invulformulier, maar als helder overzicht: waar moet u aan denken, wat mag u niet vergeten, en hoe hangen die onderdelen met elkaar samen? Waarom dit nodig is? Wie ooit een vergunningstraject voor een evenement heeft doorlopen, weet hoe snel het overzicht verloren kan gaan. Zeker bij kleinschalige of terugkerende initiatieven, vaak gedragen door vrijwilligers, is het opstellen van een goed onderbouwd veiligheidsplan een flinke uitdaging. En juist daar wil Maxine verschil maken. Samen met de mensen in het veld kijkt ze wat er in de praktijk speelt. Welke informatie moet er in een plan staan? Welke elementen mogen absoluut niet ontbreken? En hoe kun je als organisator laten zien dat je veiligheid serieus neemt, zonder te verdwalen in formulieren en voorschriften? In lijn met actueel onderzoek Dat het onderwerp leeft, blijkt ook uit een recent artikel van het Event Safety Institute (ESI): “Een evenementenvergunning zou niet ingewikkelder moeten zijn dan het organiseren zelf”. In dat artikel worden de resultaten gedeeld van een onderzoek onder gemeenten, veiligheidsregio’s en organisatoren. De conclusie? Het aanvraagproces rondom evenementenvergunningen is vaak onduidelijk, tijdrovend en verschilt sterk per gemeente. Vooral organisatoren ervaren drempels: onduidelijke eisen, versnipperde informatie en weinig overzicht over wat er precies van hen verwacht wordt. Die knelpunten zorgen regelmatig voor frustratie, extra werk of zelfs risico’s. Hoewel dit een extern onderzoek betreft, ligt de inhoud verrassend dicht bij de praktijkvragen waar Maxine zich tijdens haar stage op richt. Haar interactieve 3D map is bedoeld om precies dát overzicht te bieden: een visueel hulpmiddel dat duidelijk maakt waar je aan moet denken, wat er in een veiligheidsplan thuishoort en hoe je het gesprek aangaat met gemeente, hulpdiensten en leveranciers. Niet om het systeem nóg technischer te maken, maar juist om het toegankelijker te maken zonder concessies te doen aan veiligheid. Samen met de mensen in het veld kijkt ze wat er in de praktijk speelt. Welke informatie moet er in een plan staan? Welke elementen mogen absoluut niet ontbreken? En hoe kun je als organisator laten zien dat je veiligheid serieus neemt, zonder te verdwalen in formulieren en voorschriften? Een slimme oplossing voor een complexe vraag De interactieve 3D map die Maxine ontwikkelt, is straks meer dan alleen een visueel hulpmiddel. Het wordt een gesprekstarter, een planningsmiddel én een manier om vooraf beter te sparren met gemeente, hulpdiensten of beveiligingspartners. Want hoe concreter je plan, hoe sterker je positie. Het mooie? De tool wordt juist ontwikkeld met de realiteit in het achterhoofd. Niet té technisch, niet onnodig complex, maar wel professioneel. Een frisse blik op veiligheid Maxine brengt niet alleen frisse energie mee, maar ook een blik van buiten. Ze stelt vragen die ons helpen scherp te blijven. Waarom doen we het zo? Kan het ook anders? En hoe zorgen we dat veiligheid niet alleen een vinkje op papier is, maar iets dat mensen voelen op de dag zelf? Die betrokkenheid waarderen we enorm. Maxine is geen stagiair ‘voor erbij’, maar een volwaardig lid van het team. Iemand die meewerkt aan oplossingen die er straks écht toe doen. Blijf op de hoogte De komende maanden werkt Maxine verder aan haar eindopdracht. Nieuwsgierig hoe de 3D map eruit komt te zien en wat het straks oplevert in de praktijk? Stay tuned! Contact met Globe? info@globegroup.nl 0314 – 35 12 20 Laat een bericht achter… Dan nemen wij contact op!

Je kunt niet met ze maar ook niet zonder

Ilse en Mirjam Roozegaarde

Column Zussen met een goed verhaal Zussendag Herinneringen Je kunt niet met ze maar ook niet zonder Broers en zussen, je kunt niet met ze en je kunt niet zonder ze. Iedereen die er één heeft, weet hoe dat voelt. Van kleine ruzies die destijds bloedserieus leken maar waar we nu hard om kunnen lachen, tot momenten die juist lieten zien hoe stevig de band werkelijk is. En precies die mix maakt dat we op Zussendag stilstaan bij wat het betekent om elkaar te hebben. Want wat we vroeger bij elkaar deden, elkaar uitdagen, steunen en soms flink op de proef stellen, is eigenlijk ook wat we nu met ons personeel willen: het beste in elkaar naar boven halen. Om dat te laten zien, delen we in het column van deze maand een paar herinneringen die ons altijd zijn bijgebleven. Ruzies om speelgoed en kleding Neem nou die ruzies om speelgoed. My Little Pony’s die “per ongeluk” verwisseld werden, of Barbie’s die hun haren plotseling een onherstelbaar korte coupe kregen. We kunnen nog steeds fel discussiëren over wie daar ooit mee begonnen is. En over kleding zullen we het maar helemaal niet hebben. Of nou ja, toch even: Ilse had een structureel talent voor het “lenen” van Mirjams garderobe. Het principe was simpel: aantrekken, vergeten terug te brengen en weken later in eigen kast terugvinden. Slimme kledingkast upgrade, geniaal eigenlijk, al dacht Mirjam daar net iets anders over. Onze outfits en moeders creatieve knipkunsten Onze outfits waren sowieso een verhaal apart. Tijdens een schoolreisje verschenen we doodleuk in hetzelfde pakje, ik in de roze versie, zij in de blauwe. Het was niet eens zo dat we dat bewust deden om schattig te zijn; onze kleding werd regelmatig door onze moeder Joke in elkaar gezet. Ze kon werkelijk alles maken achter de naaimachine, maar had ook een andere gave… en dat was knippen. Vooral van onze pony’s. Je zou kunnen zeggen dat Joke een heel eigen stijl had: strak, scheef of gewoon nét te kort. Maar ach, wij liepen er trots mee rond, alsof we rechtstreeks uit een modeblad waren weggelopen. En eerlijk is eerlijk: van al dat geknip werden niet alleen onze Barbie’s en My Little Pony’s, maar ook onze eigen pony’s er regelmatig de dupe van. De invloed van je achternaam En dan die schooltijd. Mirjam wist feilloos hoe ver ze kon gaan, en dat betekende dat Ilse op het Ulenhof soms ook met die reputatie liep. Niet altijd even handig. Zoals in de muziekles bij meneer Van Marle, waar Ilse dankzij die achternaam meteen een ereplekje vooraan kreeg. Laten we zeggen: een VIP-kaart, maar dan de variant waarbij je vooral niet ongemerkt door de les heen komt. Waarom je niet zonder elkaar kunt Maar het mooie is: tegenover al die irritaties staat minstens zoveel waar je elkaar niet voor zou willen missen. Had de een ruzie, dan stond de ander ernaast. Samen op CJV-kamp, want alleen is ook maar zo kaal. Samen presenteren op een podium, want eerlijk is eerlijk, zonder die ander voelt het toch wat leeg. En nu nog steeds vullen we elkaar aan: de een houdt van plannen en organiseren, de ander van verbinden en netwerken. Het gaat als vanzelf, alsof de puzzelstukjes altijd wel in elkaar vallen. Dat is misschien wel de essentie van broers en zussen: je kunt niet met ze, maar ook niet zonder. Ze zijn je eerste sparringpartners, je trouwste critici en je grootste supporters. En eigenlijk geldt dat in een familiebedrijf net zo. Collega’s zijn geen ‘werknemers’, maar een verlengstuk van de familie. Samen lachen, botsen, doorgaan en uiteindelijk sterker staan, omdat je elkaar kent en vertrouwt. Voor elkaar klaarstaan en het beste in elkaar naar boven halen, dat doen we ook met ons personeel. Iedereen heeft kwaliteiten, iedereen doet ertoe, ongeacht de rol of positie. Juist door elkaars talenten te zien, groeit het geheel. Dus ja, Zussendag, of eigenlijk Nationale Broer en Zus Dag, draait niet alleen om herinneringen ophalen. Het is vooral een knipoog naar dat grotere geheel: je familie, je team, de mensen om je heen. Want of het nu gaat om een Barbie met een ongelukkig geknipte pony of om een groot project op de werkvloer, uiteindelijk draait het altijd om hetzelfde. Je doet het nooit alleen, je doet het samen. Contact met Globe? info@globegroup.nl 0314 – 35 12 20 Laat een bericht achter… Dan nemen wij contact op!

Van werkervaringsplek naar jaarcontract: het verhaal van Kais

succesverhaal verkeersregelaar Statushouder europe traffic support Van werkervaringsplek naar jaarcontract: het verhaal van Kais Sommige mensen maken meteen indruk. Kais is daar een goed voorbeeld van: rustig, beleefd, stipt én enorm gemotiveerd. Begin juni startte hij bij ETS, onderdeel van Globe Group, met een werkervaringsplek als verkeersregelaar. Geen makkelijke stap, want Kais bouwt nog volop aan zijn leven in Nederland. Maar hij wist één ding zeker: hij wilde aan de slag. Echt meedoen. En dat merkten we meteen. Een nieuwe start, met volle inzet Sinds zijn komst naar Nederland heeft Kais geen moment stilgezeten. Hij stak veel tijd in de taal, deed vrijwilligerswerk en greep elke kans om aan te leren. Taal blijft soms nog lastig, maar dat weerhoudt hem niet. Integendeel. Zijn instelling is er een waar je stil van wordt. In korte tijd liet hij zien dat hij stevig in zijn schoenen staat. Dat hij verantwoordelijkheid neemt. En dat hij veilig en zelfstandig kan werken. Niet zomaar “een poppetje op de weg”, maar iemand met inzicht en overzicht, precies wat we zoeken bij ETS. Jaarcontract als verkeersregelaar Per 1 augustus heeft Kais een jaarcontract gekregen. Een mijlpaal. En een verdiende beloning voor zijn inzet. Maar het stopt niet bij dit contract. Vanuit  de gemeente Bronckhorst wordt samen met hem gekeken naar verdere taalontwikkeling. Zodat hij, stap voor stap, kan doorstromen naar een mbo-opleiding  tot beveiliger. Daarin begeleiden we hem graag. Want bij Globe geloven we in duurzame inzetbaarheid. En die begin bij mensen zoals Kais: leergierig, betrokken en vastberaden om te groeien. Wat dit verhaal laat zien Het succes van een traject met een statushouder hangt sterk af van motivatie en doorzettingsvermogen. En van een omgeving die ruimte geeft om te leren. Kais laat zien wat er mogelijk is als die twee samenkomen. Wij zijn trots dat hij deel uitmaakt van ons team. En we kijken uit naar wat er nog komt. Want één ding weten we zeker: met deze instelling komt Kais er wel! Benieuwd hoe wij mensen zoals Kais begeleiden op weg naar werk? Wij vertellen het u graag. De koffie staat klaar. Contact met Globe? info@globegroup.nl 0314 – 35 12 20 Laat een bericht achter… Dan nemen wij contact op!

Gratis ESO opleiding – evenementenbeveiliger

Beveiliger van Globe Security houdt toezicht op een festivalcamping bij zonsondergang.

ESO opleiding bijbaan zomer baangarantie gratis opleiding Gratis ESO opleiding bij Globe Group Wil je aankomende zomer goed bijverdienen én op de leukste festivals en evenementen staan? Dan is dit je kans. Globe Group biedt jou de mogelijkheid om aan de slag te gaan als evenementenbeveiliger. Heb je nog geen diploma? Geen probleem. Wij betalen je ESO-opleiding (Event Security Officer) als jij minimaal 75 uur per jaar werkt. Klinkt goed, toch? Wat doet een evenementenbeveiliger? Als evenementenbeveiliger ben jij onmisbaar voor een veilig en goed verloop van een evenement. Samen met collega’s zorg je voor een fijne sfeer én de veiligheid van bezoekers, artiesten en crew. Je taken kunnen bestaan uit: Toegangscontrole: tickets checken, tassen controleren, oppervlakkig fouilleren. Surveilleren: zichtbaarheid creëren, rust bewaren, snel reageren bij incidenten. Hulpverlening: EHBO verlenen of hulpdiensten alarmeren en begeleiden. Service verlenen: bezoekers wegwijs maken en vragen beantwoorden. Kortom, je bent gastheer en veiligheidsexpert in één. Een dynamische rol waarin geen dag hetzelfde is. Geen diploma? Wij leiden je helemaal gratis op Voor het werken als evenementenbeveiliger is een ESO-certificaat verplicht. Heb je dit al? Dan kun je direct instromen. Heb je dit nog niet? Dan zorgen wij daarvoor. Via onze Globe Academy volg je een korte opleiding met een studiebelasting van 2 uur per week, gedurende 10 weken. De theorie behaal je thuis vanaf de bank middels een e-learning. Je leert alles wat je nodig hebt om veilig en professioneel te kunnen werken op evenementen. En de kosten? Die nemen wij voor onze rekening, als je minimaal 75 uur inzetbaar bent in het seizoen.  >> klik hier Volledige opbouw van de opleiding bekijken? Waarom werken bij Globe Group? Bij Globe Group werk je in een enthousiast en hecht team. We staan bekend om onze betrokkenheid, professionaliteit en gezellige sfeer. En dat merk je, elke dienst weer. Wat je van ons kunt verwachten: Een leuke (bij)baan op festivals en evenementen, terwijl je betaald krijgt. Zelf bepalen wanneer je werkt. Perfect naast studie of andere baan. Een goed salaris boven CAO. Extra beloningen via onze eigen Globe beloningsboom (denk aan waardebonnen, gadgets en acties). Gratis opleiding tot Event Security Officer (ESO), mits inzetbaar voor min. 75 uur. Is dit iets voor jou? Is een baan in de veiligheid iets voor jou? Kom langs op onze inloopmiddag. Daar vertellen we je alles over de opleidingen en kom je te weten hoe je direct aan de slag kunt. Deze middag is dé kans om op een laagdrempelige manier kennis te maken met onze mensen, onze aanpak en jouw mogelijkheden! >> Meld je direct aan! Zien we je tijdens de inloopmiddag? Zie je het werk als beroepsverkeersregelaar of allround beveiliger meer zitten? Ook dan ben je van harte welkom op de inloopmiddag. Of lees eerst meer over leren en werken bij Globe Group. Contact met Globe? info@globegroup.nl 0314 – 35 12 20 Laat een bericht achter… Dan nemen wij contact op!

Weet je het zeker?

Ilse en Mirjam Roozegaarde

Column zussen met een goed verhaal nieuwe genaratie trots Weet je het zeker? (En… ben je er klaar voor, 3e generatie?) Weet je het zeker? Écht zeker? Hoe vaak hebben we dat al niet gevraagd aan onze kinderen. Sanne, Mike, Jade en Zoë, onze “potentiële” ‘troonopvolgers’, denken er serieus over na om later Globe Group over te nemen. Ergens tussen de portofoons, festivals en veiligheidsplannen door ontstaat er iets bijzonders: een nieuwe generatie die zich voorzichtig klaarmaakt voor straks. En hoewel dat “later” misschien nog een jaar of 15, 20 mag duren, merken we nu al dat ze graag meedraaien. Ze zijn betrokken. Ze willen weten hoe het werkt. En even voor de duidelijkheid: we zitten nog lang niet achter de geraniums, hè? (hoewel dat best leuke bloemen zijn, dat terzijde) Soms, heel voorzichtig denken we wel eens na over onze en hun toekomst bij Globe. En dus stellen we de vraag.Niet één keer. Niet twee keer. Maar ongeveer honderdvijfendertig keer.“Wil je dit écht, ben je er klaar voor?”“Je doet het toch niet stiekem voor ons of voor opa, of wel?” Een vak om trots op te zijn Want dit werk, het is pittig, maar prachtig. Het is niet zomaar een baan. Je draagt écht iets bij. Je bent wakker terwijl anderen slapen, zorgt dat de feestgangers onbezorgd kunnen dansen, dat bedrijven niet stilvallen door inbraak of een storing, of dat werkzaamheden aan de weg ongestoord en veilig door kunnen gaan. Je bent scherp, dienstbaar, soms onzichtbaar en vaak onmisbaar. Dat voelen onze kinderen ook. Naast dat we ze tig keer gevraagd hebben of ze het zeker weten, hebben we ze ook gevraagd waarom dan? Waarom kiezen voor het bedrijf overnemen als je misschien ergens anders veel makkelijker je geld kan verdienen? Mike heeft als kleine jongen al mogen helpen met portofoons uitdelen, superstoer op zo’n festival, samen met opa, zijn moeder Mirjam en tante Ilse. Oma er altijd bij met lekker eten. Oom die meewerkt, vader was er ook vaak. Echt een familieoperatie. Met z’n allen. Van kinds af aan opgegroeid met het Globe gevoel. Voor hem voelt het heel logisch om Globe over te nemen: “Er hangt altijd een goede sfeer en iedereen kent elkaar, echt een hechte band. Ik vind het belangrijk om dat door te zetten waar zo hard voor gewerkt is, ik wil dat echt niet loslaten”. Ilse’s dochter Zoë is ook al als klein meisje meegegaan naar festivals, ze vindt het heerlijk om overal met de neus vooraan te staan, de kick die het geeft, de sensatie van het artiestenwereldje of als er ergens wat aan de hand is en er de beveiliging moet in actie komen. Dat er ’s nachts een inbreker wordt gepakt. Het is nooit saai. En hoewel ze pas 15 jaar is en gelukkig nog alle tijd heeft om te twijfelen, zien we die nieuwsgierigheid, dat vuur. Zo anders dan ‘even ergens werken’. Dit zit dieper. Net zoals dat Sanne en Jade al weten niet in het bedrijf te gaan werken later. En ook dat maakt ons geen klootviool uit (om toch weer even in de bloemensfeer te blijven) waarom niet. Ook dat is goed. Uiteindelijk willen we maar één ding: dat onze kinderen zélf kiezen. Voor Globe, of voor een ander beroep. Niet voor ons. Niet voor opa en oma. De wereld verandert. Het werk niet. We kunnen er niet omheen: de arbeidsmarkt verandert. Vrije tijd is belangrijker geworden. Mensen zoeken veel meer balans in werk en privé, termen als ‘bore-out’ en ‘quiet quitting’ bestonden vroeger niet. En eerlijk is eerlijk: soms voelen wij ons als werkgever een beetje de financierder van de vrije tijd van ons personeel. Drie dagen werken, vijf dagen betaald krijgen… het klinkt als een fijne vacaturetekst, maar in onze branche werkt dat niet. We draaien ’s nachts, in weekenden, tijdens feestdagen en als anderen met een dekentje op de bank liggen te Netflixen. Dat vraagt inzet, flexibiliteit en een beetje ouderwetse werkethiek. En daar wringt het soms. Niet omdat we met het vingertje willen wijzen of willen zeuren maar simpelweg omdat dit werk, hoe mooi het ook is, dat niet toelaat. Elke generatie heeft z’n uitdagingen. Vroeger hadden we iets minder keuzestress. We werkten, leerden, deden wat moest. Nu moet je keuzes maken waarbij een goed gevoel voorop staat. Familiebedrijf = samen Waar wij een goed gevoel van krijgen bij ons werk? Die saamhorigheid, van ergens bij horen en samen ergens voor gaan. Dat zie je ook terug in hoe Mike en Zoë het bedrijf beleven. In hun betrokkenheid. In hoe ze vragen stellen, meedenken, er willen zijn. Niet omdat het moet. Maar omdat het goed voelt en ze er blij van worden. En of ze straks echt het stokje overnemen? Dat zien we dan wel. Maar de bereidheid, de nieuwsgierigheid, de trots, dat is er. En daar begint het mee. Dus…  Kortom: onze branche is rauw, eerlijk, onvoorspelbaar. Maar ook: verbindend, waardevol en dankbaar. Je staat nooit stil. Je betekent iets. En geen 9-tot-5-baan. Dus aan onze kinderen én aan iedereen die dit leest vragen we het nog één keer: Ben jij er klaar voor?   En als jij nu denkt: “jaaaa….ik wil dat ook!”Goed nieuws: We zoeken nog collega’s! Collega’s die niet bang zijn voor een nachtelijke melding, die energie krijgen van onderlinge saamhorigheid en snappen dat veiligheid een vak is. Solliciteren kan. Graag zelfs. En nee, je hoeft geen familielid te zijn. Maar een beetje aanvoelen als familie helpt wel 🙂 >> Bekijk hier Bezoek onze inloopmidag Overige vragen? Vul gerust het contactformulier in. Contact met Globe? info@globegroup.nl 0314 – 35 12 20 Laat een bericht achter… Dan nemen wij contact op!

Maak kennis met Manon

Moderne kantoorruimte met houten elementen, bureaus, bureaustoelen en veel groene planten.

medewerker planner voorstellen napoleons Maak kennis met Manon: de nieuwe schakel op de planning “Zorg dat het draait en alles op rolletjes loopt.” Zo kun je Manon-Ilse Bijl het beste omschrijven. Onze nieuwe collega op de planning is er net bij, maar pakt het werk met beide handen aan. Tijd om Manon zelf aan het woord te laten én een kijkje te nemen in een werkdag vol koffie, telefoontjes en soms… een Napoleon! Van Zevenbergen naar de Achterhoek Manon is 36 jaar jong en heeft een achtergrond in de horeca. Ooit begonnen in Zevenbergen, maar inmiddels al 15 jaar thuis in de gemoedelijke Achterhoek. Daar geniet ze van lekker eten, een goed glas wijn of speciaalbier, en festivals met vrienden. Of gewoon op de bank met een dekentje en een goede film. Want ook dat kan heerlijk zijn. Haar rol bij Globe Group Sinds begin april is Manon planner bij Globe Group. Ze zorgt dat alle diensten voor de mobiele surveillance en de objectbeveiliging netjes ingepland worden. Denk aan zorginstellingen, kantoren of bedrijventerreinen. Niet zomaar een schema invullen, maar zorgen dat iedereen op de juiste plek zit en dat op een manier die klopt én werkt. Een werkdag in vogelvlucht Hoe zo’n werkdag eruitziet? Die begint steevast met koffie (of eerst de vaatwasser uitpakken) en dan snel alle programma’s openen. “Ik begin altijd met kijken wat er als eerste moet gebeuren,” vertelt Manon. “Ik ben nog een beetje zoekende, maar steeds meer dingen vallen op hun plek.” Dat zoekende was meteen duidelijk toen collega Camiel op vakantie ging. “Ik werd goed in het diepe gegooid,” lacht Manon. “Van dingen die misgaan tot ad-hoc klussen, het kwam allemaal voorbij. Maar ik heb me geen moment verveeld. Ik heb echt gezien wat er allemaal bij komt kijken.” Napoleons en andere tradities Wat haar opvalt bij Globe? “Dat potje Napoleon-snoepjes van Camiel! Ik had me voorgenomen om gezonder te eten, maar zo’n snoepje is toch wel heel lekker na de lunch.” Iets anders opvallends? “In de horeca dronk je vaak nog een biertje na het werk, hier sluiten we wat rustiger af,” zegt ze met een knipoog. Samen aan de slag Bij Globe draait het om samenwerken en elkaar verder helpen. Manon’s eerste weken laten dat al goed zien. Van hectische dagen tot mooie momenten, het hoort er allemaal bij. En de pot met Napoleons? Die blijft voorlopig nog wel staan. Manon, nogmaals welkom! Contact met Globe? info@globegroup.nl 0314 – 35 12 20 Laat een bericht achter… Dan nemen wij contact op!

Van veewagen naar Life360. Vroeger was alles anders

Ilse en Mirjam Roozegaarde

Column zussen met een goed verhaal Hitteprotocol Nostalgie Vroeger was alles b̵e̵t̵e̵r̵ anders Zomer anno 2025. Bij 30 graden of meer spreken we van ‘tropisch weer’, en dat is nieuws. Scholen gaan eerder dicht, kinderen worden ruim op tijd ingesmeerd én opgehaald. Zonnebrand: check. Airco: check. Hitteprotocol? Uiteraard. Terwijl wij ons, zittend in een perfect geklimatiseerd kantoor, afvragen: hoe deden we dit vroeger eigenlijk? Onze mensen moeten wel ‘gewoon’ aan het werk deze dagen, ze staan bij gloeiendhete asfaltwerkzaamheden het verkeer te regelen of in de brandende zon bij een evenement of objecten te beveiligen. Een enkeling van kantoor moet eerder naar huis om zijn of haar kind op te halen van de basisschool want zoveel warmte is toch wel onverantwoord. Een bitje apart, zullen we maar zeggen. Uiteraard maakt onze KAM coördinator regelmatig een ronde om te kijken hoe het gaat op de locaties, en houdt een vinger aan de pols. Niets dan respect voor onze bikkels en ook hun gezondheid staat voorop. En dan denken wij: vroeger was alles anders. Vroeger was alles anders (of beter?) We weten het: de uitdrukking is “vroeger was alles beter”. Sterker nog, er is zelfs een festival dat zo heet (hé @vroegerwasallesbeter: hebben jullie de beveiliging eigenlijk al gere-geld? Veiligheidsplan nodig? Call me). Maar goed, vroeger wás het ook gewoon anders. Of beter. Of allebei. Natuurlijk zeggen we dat met een knipoog, want voor je het weet ben je een “boomer”, of een “old wief”, zoals onze kinderen dat soms liefdevol -kuch- zeggen. Tja. Ut zal. Maar serieus: wij speelden gewoon buiten. De boerderij gaf ruimte zat. Als we naar een vriendinnetje wilden? Dan gingen we gewoon. Fietsend of lopend. Niemand die wist of je veilig was aangekomen. De enige afspraak was: voor het donker thuis. Geen telefoons, geen live locatie, geen planning. Gewoon aanbellen. En als niemand open deed: even het touwtje uit de brievenbus gebruiken. Kan nu echt niet meer. Sterker nog: tegenwoordig moet je je eigen fiets op slot zetten als je ‘m in de schuur zet. Van uitsmijters tot kotszakjes: jeugdherinneringen En vroeger, toen stond er nog een échte uitsmijter voor de club. Geen vriendelijk persoon met een badge, maar een kerel met armen als boomstammen en een dikke snor. Geen cursus de-escalerend optreden, maar je werd gewoon bij kop en kont eruit gesmeten als je irritant was. Letterlijk. Er werd bij wijze van spreken per kilo betaald ;-). En weet je? Er werd gewoon geluisterd. Geen camera’s die alles vastleggen. Geen stories. Geen rechtszaken. Gewoon gezag. Het was nu natuurlijk examentijd (of is voor de herkansers). De geslaagden van nu zijn wel blij, maar ze hangen traditiegetrouw de vlag op en dat was het dan. Wij niet, wij gaven feestjes voor ons examen. Vieren! Zo kan Mirjam zich nog levendig een examenfeestje herinneren waarbij Bennie de uitsmijter én de taxichauffeur was. Na afloop werd iedereen keurig door hem in de veewagen teruggebracht, mét kotszakje. Dat laatste kwam voor Mirjam zelf helaas te laat en zag ze aan het einde van de avond opnieuw de bessen-jus de revue passeren in de wc-pot. Bennie haalde ons wel vaker op na het stappen op. Geen Life360 of FindMy. Gewoon: “2 uur een straat verderop dan de uitgang van de Woage. En gedraag oe, anders zwaait er wat.” Gelukkig kregen we dan geen lijfstraffen en ook niet op school met de liniaal over de vingers, maar een ferme bovenarmkneep van de meester was toen nog best normaal. En kijk nu: tegenwoordig heeft iedere school een team van zorgcoördinatoren, vertrouwenspersonen en gedragsspecialisten. Mental health is trending op TikTok (en ja, dat moet je in het Engels zeggen. Bruh.). Soms lijkt het bijna trendy om een diagnose of therapeut te hebben. Of twee. De toekomst van nostalgie Wie weet schrijven onze dochters Jade en Zoë over 30 jaar wel hun eigen blog – of nou ja, waarschijnlijk laten ze hun AI-assistent op basis van hun hersengolven een holografi-sche vlog maken. Daarin vertellen ze dan over hun ruige jeugd: dat ze gewoon naar school gingen zónder geluidsdempende oorkappen, dat ze hun vitamine D nog uit zonlicht haalden in plaats van uit een daglichtcapsule, en dat hun ouders schaamteloos vlees aten, soms zelfs van de barbecue – een open vuur! Op fossiele brandstof! Wat een tijden. Misschien vertellen ze wel dat mensen elkaar toen nog écht belden in plaats van een em-pathisch spraakbericht via hun emotie-chip. Tijden veranderen. En gelukkig maar. Soms is het gewoon lekker om terug te denken aan die chaotische, warme, vrijere tijd van toen. Waar het touwtje nog uit de brievenbus hing – en opgroeien nog zonder apps kon. En soms weet je ook dat het fijn is dat je met je tijd meegaat. Niet alles was beter. Overige vragen? Vul gerust het contactformulier in. Contact met Globe? info@globegroup.nl 0314 – 35 12 20 Laat een bericht achter… Dan nemen wij contact op!