Met boeven vang je boeven

Als een aal sidderend door het gras besluip ik de mobiele surveillant van Globe Security en aanschouw van gepaste afstand de verrichtingen van mijn medewerkers. Gewapend met een GPS tracker weet ik exact waar de surveillant zich bevindt. Als de surveillant maar even uit mijn ooghoek verdwijnt, weet ik hem weer feilloos te lokaliseren en wacht hem weer op een strategisch punt op.

Van een afstandje bekijk ik of de mobiele surveillant de werkzaamheden naar behoren en conform instructies uitvoert en of hij oog heeft voor zijn omgeving. Meerdere malen rij ik opzichtig langs de surveillanceauto om de aandacht van de surveillant te trekken, en dat lukt! Via de portofoon hoor ik de surveillant zijn collega oproepen en geeft aan dat hij een auto met gedoofde verlichting de hoek om zag rijden. Het spel is op de wagen, waar ik eerder op de avond de kat was ben ik nu de muis geworden. Voordat alles escaleert en de politie ingeschakeld wordt, besluit ik mezelf kenbaar te maken. Ik complimenteer de surveillant voor zijn daadkrachtige optreden, alsmede zijn dienstuitvoering die ik van afstand bekeken had.

Opnieuw op pad

Twee dagen later besluit ik weer op pad te gaan voor een kwaliteitscontrole. Ik noem het ook bewust een kwaliteitscontrole en geen inspectie, ik ga dan ook niet op pad om te kijken wat er niet goed gaat en om aan de hand hiervan sancties uit te delen. Doelstelling is om te kijken of wij inderdaad doen wat wij de klant beloven, of er bijgestuurd moet worden en om te gebruiken als ínstructie en leermiddel. Wederom reed ik dus in het holst van de nacht op een bedrijventerrein, ik begin mijn ronde altijd om te kijken of ik bijzonderheden bij klanten kan ontdekken en of ik deze de volgende morgen teruglees in de rapportage van de surveillant. Daarna parkeer ik mijn auto op een tactisch punt waarbij ik een goed overzicht heb maar toch verscholen ben. 

Droge sloot...

Zoals vaker begeef mij ditmaal ook te voet, schuifel langs geparkeerde vrachtwagens op, ren naar de andere kant van een gebied en spring over een droge sloot. Voel me net een dief die niet gesnapt wil worden. Ik loop langs een huis waarbij de bewoners nog wakker zijn en denk….tja gesnapt…maar ze hadden mij niet gezien. Loop onder camera’s van bedrijven door en denk…als ze de beelden terugkijken sta ik morgen op sociale media met een prijs op mijn hoofd. Sluip als een boef, denk als een boef, alles voor het eindresultaat, een kwalitatief goede dienstverlening waarborgen.

Vanuit mijn rug hoor ik ineens een auto aankomen, spring achter een muurtje en zie mijn collega voorbij rijden met enige spoed. Hij was onderweg naar een inbraakmelding, ik besluit om hem te volgen. Ren terug naar mijn auto, spring weer over die droge sloot en zie mijn collega zijn werk doen. Hij neemt netjes zijn eigen veiligheid in acht, meldt zich in bij zijn collega die in de buurt is en loopt een externe ronde waarna hij naar binnen toe gaat om de melding kundig af te handelen. Na afhandeling van de alarmmelding stap ik bij mijn collega in de auto om nog 1,5 uur met hem mee te rijden waarbij ik zijn werkwijze monitor, kijk welke beslissingen hij maakt en vooral ook waarom. Vlak voordat de zon opkomt vond ik het mooi geweest, het was weer een geslaagde nacht.

En die sloot, die sloot was niet droog...