Een hondenleven is zo slecht nog niet bij Globe Group

Het is vandaag ‘Nationale Hondendag’. In het kader van deze dag schrijven we een blog door de ogen van onze kantoorhonden Dexx en Jack. Hoe ziet het hondenleven eruit van een kantoorhond bij een beveiligingsbedrijf? Je leest het in deze blog..

"Mijn ochtend begon vanochtend al vroeg in huize Roozegaarde. Ik liep mijn gebruikelijke ochtendronde voor een plaspauze. Net zoals altijd til ik bij elke boom mijn pootje omhoog om mijn sporen letterlijk achter te laten en aan de rest van de wereld te laten zien dat ik hier geweest ben. Na een gezellig onderonsje met het hele gezin aan de ontbijttafel, waar ik regelmatig ‘per ongeluk’ een stukje boterhamworst of ham onder de tafel vind, begint de dag. Mijn buikje is genoeg gevuld om weer een dag mee naar kantoor te gaan. Ik spring hup, de auto in, en na even rijden zijn we aangekomen in Zelhem.

Op het kantoor aan de Ericaweg word ik enthousiast verwelkomd door de aanwezige collega’s op kantoor. Ik loop langs hun bureaus om iedereen persoonlijk gedag te zeggen. Van de één krijg ik een aai over mijn bol, de ander praat een beetje tegen me en weer een ander negeert me volkomen. Ook dat is het hondenleven. Opeens zwaait de deur van het kantoor open en stormt Dexx naar me toe om me te begroeten. Met een lik op mijn snuit word ik begroet door de altijd vrolijke viervoeter. Even wennen is het wel. De jonge en altijd energieke Dexx staat altijd ‘aan’ om met me te spelen, ook wanneer ik daar geen zin in heb. Op zulke momenten mis ik soms de iets behoudender Arpad wel, mijn oude maatje waarbij ík altijd degene was die het bloed onder zijn nagels vandaan haalde in plaats van andersom.

Dan gaat de deur van vergaderkamer Milano open en is het tijd voor het eerste overleg van de dag. Ik schiet snel, nog voordat de deur weer dicht gaat, op een willekeurige stoel om een plekje tijdens de vergadering te bemachtigen. Ilse neemt plaats op de stoel en verzoekt me om een plekje op de grond te zoeken. Gelukkig kan ze mijn ‘puppy ogen’ niet weerstaan en mag ik na een intieme staarwedstrijd lekker blijven zitten. Time flies when you’re having fun, dus voordat je het weet is het overleg voorbij en de lunchpauze aangebroken. Hét moment waarop iedereen samenkomt en voor mij de kans op de inhoud van verschillende lunchtrommeltjes zich voordoet. Soep met ballen van Joke, een ouderwets broodje kaas of een ei muffin: wat ziet het er elke lunchpauze weer heerlijk uit. Watertandend kijk ik naar wat iedereen in zijn of haar broodtrommel heeft zitten, in de hoop dat er af en toe iets op de grond valt.

Na de lunch is het tijd voor Dexx en mij om uit te razen tijdens de lunchwandeling. We zorgen ervoor dat onze collega’s in weer en wind de nodige stappen maken, en zo nu en dan ook nét iets harder moeten lopen dan dat ze eigenlijk zouden willen. :-) Eenmaal terug op kantoor is het tijd om mijn rol als opzichter aan te nemen en alles goed in de gaten te houden. Ik grom en blaf wanneer de postbode het pand betreedt, om duidelijk te maken dat hij zich op het kantoor van een gerenommeerd beveiligingsbedrijf bevindt, waar eigendommen zéér goed worden bewaakt en geen insluiper veilig is. De dag loopt ten einde en ik doe nog snel even een powernap om me klaar te maken voor een avondje bankzaken met het hele gezin. Moe maar voldaan spring ik de auto in en bedenk me.. het hondenleven is zo slecht nog niet daar bij Globe Group.” 

Een hondenpootje van Jack